2007 Zaterdag, 12 Mei 2007 / Hartwall Arena, Helsinki, Finland / 42 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival voor 2007 zal op 10 en 12 mei 2007 worden gehouden in de Hartwall Areena in Helsinki, Finland. Voor de omroep YLE wordt dit een grote opgave, daar dit het grootste evenement in haar geschiedenis is.

Het Eurovisiesongfestival 2007 zal worden gepresenteerd door Mikko Leppilampi en Jaana Pelkonen.

Rechtstreeks geplaatst
Het wordt het 52e festival. In ieder geval zijn voor de finale reeds geplaatst: Duitsland, Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk als de vier landen die het meest financieel bijdragen aan het Eurovisiesongfestival. Zoals de vorige 2 jaren zullen de 10 best geklasseerde landen al in de finale mogen aantreden. Eerst werd gezegd dat slechts 6 landen mochten doorstoten, maar daar is men vanaf gestapt.

Alles ligt echter nog op erg losse schroeven, maar het Eurovisiesongfestival 2006 heeft veel kritiek gekregen: de 4 grootste betalers (Nederland is 5e) vielen weer buiten de top 10 van de finale. Veelgehoorde kritiek was dat Balkanlanden weer gezamenlijk één front gevormd hebben en dat het festival niet meer om de zang draaide, maar om de presentatie (een rockgroep uitgedost in "monsterpakken" won). Veel "oudgediende" landen zouden hierdoor geen kans meer maken.

Een ander opvallend - en volgens velen oneerlijk - element is dat de landen die zich via de halve finale plaatsten in de finale allemaal in de bovenste helft eindigden.

Mogelijke kandidaten en bekendmakingen kandidaten
Albanië:
Albanië koos zijn inzending tussen 21 december 2006 en 23 december 2006. In twee halve finales en een finale waarbij het duo Aida & Frederik Ndoci met Balada e gurit won.
Armenië:
Voor het eerst in de Eurovisiegeschiedenis van Armenië zal zij een nationale (publieke) finale houden, waarbij televoting zal bepalen wie de uiteindelijke winnaar zal worden. Maar een interne selectie blijft een optie.
België:
In België mag Wallonië een kandidaat kiezen. Dit gebeurt door middel van een interne selectie van de omroep RTBF. Donderdag 22 februari 2007 werd bekend dat de groep Krazy Mess Groovers met het disco- en funknummer 'Love Power' mag aantreden op het festival. De RTBF werd waarschijnlijk geûinspireerd door het succes van de discogroep Scissor Sisters en hun nummer I Don't Feel Like Dancin'.
Bosnië en Herzegovina:
Marija Šestic zal voor Bosnie-Herzogovina naar het Songfestival gaan
Cyprus:
Evridiki zal voor Cyprus uitkomen wat bij dit festival haar derde Eurovisiedeelname ooit wordt, het liedje zal geschreven worden door Korgialas en het zal worden gezongen in het Frans.
Denemarken:
De uiteindelijke finale voor Denemarken werd op 10 februari 2007 gehouden. Deze werd gewonnen door de drag queen DQ met het nummer 'Drama Queen'.
Wit-Rusland :
Na veel twijfels zal Dmitry Koldun toch Wit-Rusland vertegenwoordigen.
Estland:
Estland organiseert een nationale finale met 10 liedjes. Eén van de kandidaten is de groep Vanilla Ninja dat al in 2005 aan het Songfestival deelnam voor Zwitserland. De finale werd gewonnen door zangeres Gerli Padar met het nummer 'Partners in crime'.
Hongarije:
Op 24 februari 2007 word de kandidaat van Hongarije bekend gemaakt.
Hongarije kiest de kandidaat voor het songfestival via de Hungarian Music Awards.
De winnaar van de categorie "Nieuwkomer van het jaar" zal Hongarije vertegenwoordigen.
Georgië:
Sopho Khalvashi zal tijdens een nationale finale dat op 3 maart 2007 gehouden worden 5 liedjes zingen waarbij televoting bepaald kan worden.
Griekenland:
Griekenland zal een nationale finale houden met drie kandidaten: Tamta, Sarbel, Christos Dantis zullen de kandidaten zijn.
Op 28 februari 2007 zal de nationale finale van Griekenland gehouden worden.
Ierland:
Johnny Logan werd door de omroep gevraagd maar twijfelt omdat hij zijn kansen niet zo hoog in schat. Op 14 november bleek echter dat het niet nodig was want toen werd bevestigd dat de groep Dervish Ierland zal vertegenwoordigen. Het nummer dat de groep gaat brengen, heet 'They can't stop the spring'.
Macedonië:
Macedonië kiest de kandidaat via Skopje Fest 2007.
Karolina Gočeva(ESF02) zou opnieuw willen deelnemen aan de preselecties voor het Eurovisiesongfestival, evenals Martin Vucic(ESF05) en Toše Proeski(ESF04).
Malta:
Malta koos de kandidaat via Malta Song for Europe 2007
Op 3 februari 2007 werd de finale gehouden voor de Maltezer afvaardiging.
Na elf opeenvolgende deelnames aan Malta Song for Europe 2007 wint zangeres Olivia Lewis met het lied 'Vertigo'.
Moldavië:
De Moldaven zouden op 10 maart 2007 kiezen maar ze hebben echter al gekozen, namelijk Natalia Barbu met het liedje Fight zal Moldavië vertegenwoordigen.
Noorwegen:
Op 10 februari 2007 werd de finale gehouden.
Rusland:
RTR zal de selectie voor de eerste keer sinds 1996 nu zelf gaan bepalen.
Alexander Panoyatov verklaarde te willen meedoen aan de Russische preselecties.
Spanje:
Nicky, een zangeres van de Canarische Eilanden heeft bevestigd te zullen deelnemen aan de voorselectie tot het Eurovisiesongfestival als eventuele deelnemer voor Spanje.
Kroatië:
Feminnem dat in 2005 voor Bosnië-Herzogovina deelnam willen in 2007 het nog een eens proberen, evenals Claudia Beni die Kroatië in 2003 vertegenwoordigde. In de Dora 2007 zal Kroatië uit 32 kandidaten de afgevaardigde kiezen.
Turkije:
Kenan Dogulu zal Turkije vertegenwoordigen.
Tsjechië:
Op 10 maart 2007 zal Tsjechië een finale houden, waarbij op verschillende manieren kandidaten worden aangehaald en kunnen worden geselecteerd door het publiek. Uiteindelijk zal er televoting zijn en voting via internet. Tsjechië is daarmee de eerste debutant voor het Eurovisiesongfestival 2007 die hiervoor uitkomt. De voorselectie show gaat Eurosong 2007 heten.
Zweden:
Zweden zal op 10 maart 2007 de finale van Melodifestivalen 2007 houden.
Zwitserland:
In december 2006 werd door een vakjury uit 60 artiesten DJ BoBo gekozen om Zwitserland te vertegenwoordigen in Helsinki.

Halve Finale
Er werd al heel wat gespeculeerd over het aantal deelnemers, 26 landen in de halve finale zou het maximum zijn.

Echter, op 1 december 2006 werd bekend dat er zich 42 landen aangemeld hadden, en dat er geen landen geweigerd werden zodat de halve finale uit 28 deelnemers zal bestaan. Buiten alle deelnemers van vorig jaar komen er ook nog Oostenrijk, Servië, Montenegro, Hongarije, Tsjechië en Georgië bij. De omroepen kregen vervolgens een kostenplaatje toegestuurd en hadden 2 weken de tijd om zich kostenloos terug te trekken uit de wedstrijd. Geen enkel land heeft dit gedaan.

Overigens, vlak vóór 1 december heeft Monaco zich toch teruggetrokken van deelname. Zodoende mag zij niet stemmen tijdens de halve finale en de finale (vorig jaar trok namelijk Servië en Montenegro zich wel te laat terug, zodat ze nog wel moest stemmen).

Nieuwkomers
Georgië: Een land dat dit jaar wil trachten te debuteren is Georgië; wegens financiële moeilijkheden lukte dat in 2006 nog niet. Op 27 oktober 2006 liet de omroep weten van de partij te zullen zijn.
Montenegro: Vanwege de scheiding van Servië en Montenegro als land (stemming op 21 mei 2006) in 2 landen (Servië en Montenegro) zal het land volgend jaar zelfstandig meedoen, dat verklaarde de omroep midden oktober.
Servië: Servië zal aan het Eurovisiesongfestival 2007 meedoen ook al heeft Servië niet officieel bevestigd te zullen deelnemen.
Tsjechië: Op 19 april 2006 maakte de Tsjechische omroep bekend dat ze er in 2007 zeker zullen bij zijn, twee jaar geleden hadden ze zich ook al aangemeld, maar trokken toen terug wegens financiële problemen.

Terug
Oostenrijk: Wegens teruggelopen interesse van de ORF deed Oostenrijk in 2006 niet mee. Op 20 oktober 2006 bevestigde de omroep dat ze terugkwamen en een kandidaat zouden aanduiden via interne selectie.
Hongarije: Na 1 jaar van afwezigheid zal Hongarije wederom deelnemen aan het nieuwe Eurovisiesongfestival. Door financiële problemen nam het land niet deel in 2006.In december 2006 liet de omroep van Hongarije weten te zullen deelnemen.

Afgehaakt
Verschillende landen hebben zich uit het festival teruggetrokken.Luxemburg zou terugkeren maar dat blijkt niet waar te zijn.Ook met Slowakije waren er speculaties en met Italië word er gelobbyd misschien keren ze terug in 2008.Na 3 slechte resultaten zag Monaco af van deelname.

Luxemburg: De geruchtenmolen kwam volop op gang dat de zender Tango TV zou deelnemen voor Luxemburg maar de zender heeft dat begin november ontkend. Men houdt wel de optie open om in 2008 deel te nemen.
Slowakije: Even werd er gespeculeerd dat het land zijn opwachting zou maken maar die vermoedens bleken helemaal ongegrond te zijn.
Monaco: op 12 december werd het bericht de wereld ingestuurd dat Monaco zich zou terugtrekken.
San Marino:San Marino wilde in 2007 deelnemen maar de beslissing werd verworpen omdat TV RAI de Italiaanse omroep 50% van de aandelen van de omroep van San Marino bezit en is de dwarsligger.
Italië: Italië wilde terugkeren namens de president van de OAGE Italië club maar de beslissing werd verworpen.Wellicht zouden ze wel in 2008 van de partij zijn nu San Marino ook hoogstwaarschijnlijk in 2008 deelneemt.
Azerbeidzjan: AzTV wilde in 2007 voor Azebeidzjan deelnemen.Maar omdat het land pas in januari lid werd van de EBU mocht het land nog niet deelnemen.

Landen die niet meedoen maar het Eurovisiesongfestival uitzenden
Australië Australië heeft het Eurovisiesongfestival 2006 uitgezonden. Het land zal ook het Eurovisiesongfestival 2007 uitzenden.
Verenigde Staten De Verenigde Staten hebben het Eurovisisongfestival 2006 uitgezonden. Het land gaat ook het Eurovisiesongfestival 2007 uitzenden.
Puerto Rico Puerto Rico heeft het Eurovisiesongfestival 2006 uitgezonden en zal dat bij het Eurovisiesongfestival 2007 opnieuw doen.
Japan Japan heeft het Songfestival 2006 uitgezonden. Het land zal dat bij het Songfestval van 2007 ook doen.
Gibraltar Gibraltar zendt enkel de finale uit.
Nederlandse Antillen De Nederlandse Antillen zenden ook het Eurovisiesongfestival uit.
Suriname Ook Suriname zendt het Eurovisiesongfestival uit.
Liechtenstein Hoewel Liechtenstein geen nationale tv-zender heeft kunnen ze het Eurovisiesongfestival uitzenden via een Zwitserse of Duitse televisiezender.
Monaco Monaco heeft zich voor het Songfestival van 2007 teruggetrokken.Ze gaan echter het festival van 2007 uitzenden.Want misschien keert het land terug bij het festival van 2008.
Kosovo Ook Kosovo zendt het Eurovisiesongfestival uit.
Azerbeidzjan AzTV zal het Eurovisiesongfestival 2007 uitzenden daar zij hoogstwaarschijnlijk bij het festival van 2008 gaat debuteren.

Landen die niet meer meedoen
Servië en Montenegro

Landen die niet kunnen deelnemen
Syrië
Vaticaanstad
Irak
Kazachstan
Liechtenstein
Saoedi-Arabië

Landen die kunnen deelnemen maar hoogstwaarschijnlijk niet zullen deelnemen
Algerije
Egypte
Jordanië
Libië
Marokko
Libanon
Tunesië

2006 Zaterdag, 20 Mei / OAKA Olympia Hall, Athene, Griekenland / 24 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 2006 werd in Athene, Griekenland gehouden met op 18 mei 2006 de halve finale en op 20 mei de finale. De presentatie was in handen van de zanger Sakis Rouvas (bekend van Shake it, de Griekse inzending van 2004) en de Grieks-Amerikaanse presentatrice Maria Menounos. Het evenement vond plaats in de Olympic Indoor Hall in de noordelijke voorstad Marousi.

Winnaar van het festival is de Finse groep Lordi met het lied Hard Rock Hallelujah met een score van 292 punten. Het is de eerste overwinning van het land in de veertig jaar dat het meedoet.

Rechtstreeks geplaatst
Het was het 51e festival. België en Nederland startten niet direct in de finale, maar in de halve finale vanwege de matige prestatie in 2005. Beide landen vielen hier af. Het Nederlandse Treble eindigt 20e met 22 punten. Enkel de tien eerste van de halve finale mochten door. België werd 12de met 69 punten. In principe hebben 14 landen zich rechtstreeks voor de finale geplaatst. Dit betreft Duitsland, Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk als de vier grote Eurovisielanden die het meest financieel bijdragen aan het Eurovisiesongfestival en Denemarken, Griekenland, Israël, Kroatië, Letland, Malta, Moldavië, Noorwegen, Roemenië en Zwitserland als 10 van de 11 landen met de hoogste score in het voorafgaande jaar. Het 14e land was oorspronkelijk Servië en Montenegro (in 2005 geëindigd op de zevende plaats), maar dit land trok zich op 14 maart terug. Op 18 maart maakte de omroep bekend dat op 19 maart een nieuwe Evropesma georganiseerd zou worden maar die kwam er uiteindelijk toch niet omdat de Montenegrijnen hiervan af zagen. De winnaar zou bepaald worden door enkel televoting en aangezien de Servische bevolking het tienvoudige is van de Montenegrijnse wisten deze dat het een verloren zaak was. In plaats van Servië en Montenegro is Kroatië (nr. 11 in 2005) nu rechtstreeks geplaatst voor de finale

Voor Nederland kwam de groep Treble met het liedje Amambanda uit die in het Nationaal Songfestival 2006 met 72% van de stemmen werd gekozen en de groep Behave op een tweede plaats liet en daarachter nog idol Maud Mulder liet staan met slechts 13% van de stemmen. België werd vertegenwoordigd door Kate Ryan die met Je t'adore de wedstrijd Eurosong won. Hoewel de titel Frans is, betreft het een inzending van de Vlaamse VRT, die op de titel na, geheel in het Engels wordt gezongen.

Oude bekenden
Net als in 2005 waren er een aantal deelnemers die eerder deelnamen aan het songfestival.

Ich Troje vertegenwoordigde Polen al in 2003 en werd toen 7de.
Carola (Zweden) werd 3de in 1983 en won in 1991.
Eddie Butler werd 5de voor Israël in 1999 als lid van de groep Eden.
Fabrizio Faniello zong Malta naar een 9de plaats in 2001. Eén van zijn backing vocals is Alex Panayi die in 1995 en 2000 voor Cyprus aantrad, in 1989 en 1991 als backing zong en vorig jaar ook als backing optrad voor Griekenland. Malta heeft wel vaker de gewoonte om backing vocals te zoeken bij de winnaar van het jaar voordien, zoals dit bijvoorbeeld gebeurde in 2000 en 2001.
Anna Vissi werd 13de in 1980 voor Griekenland en 5de in 1982 voor Cyprus.
Viktoras Diawara van de groep LT United speelde in 2001 in de groep Skamp die tot nog toe het beste Litouwse resultaat heeft behaald, met een 13e plaats.
Maar er hadden er nog meer kunnen zijn, in IJsland dong Birgitta Haukdal in de nationale voorselectie mee; in Albanië Anjeza Shahini; in België Vanessa Chinitor en Barbara Dex; in Zweden Kikki Danielsson, Jessica Andersson en Magnus Bäcklund (vroeger samen in Fame); in Estland Ines; in Noorwegen Geir Rönning, Tor Endresen en Hanne Haugsand (Charmed); in Duitsland Vicky Leandros (ooit winnares voor Luxemburg) in Kroatië Danijela en Claudia Beni en in Cyprus Marios Tofi deelnemer JESC 04 .

Aantal deelnemers
In vergelijking met vorig jaar deden er drie landen minder mee. Er kwam één kandidaat bij. In totaal participeerden er dus 37 landen. (Servië & Montenegro wordt op dit moment niet meegeteld vanwege "diskwalificatie".)

Nederland had het allereerste liedje op het Eurovisiesongfestival 1956 óóit. Momenteel staat de teller ver over de 1000 liedjes qua deelname.
Het 1000e liedje volgde bij het Eurovisiesongfestival 2006 in de halve finale door Ierland.

Finale
In de finale werden de landen van de "grote 4", ofwel de grote sponsors, en de 10 hoogst eindigende landen rechtstreeks in de finale van het Eurovisiesongfestival 2007 gekwalificeerd. Eerst werd er gezegd dat enkel de 6 best geklasseerde landen naar de finale mochten, maar daar is men op de valreep van afgestapt.

De punten vanuit Nederland
Paul de Leeuw gaf vanuit de Mooi weer De Leeuw-studio in Weesp de punten door die het Nederlandse publiek had gestemd. Hij las in tegenstelling tot andere landen ook de eerste 7 punten in sneltreinvaart en maakte van de puntentelling een onemanshow waarbij hij de presentatoren begroette met "Kali sperma" in plaats van "Kali spera" (Goedenavond) en presentator Sakis Rouvas "Sjakki / Tsjakikki / Tsjikakki" noemde. Ook uitspraken als "You two look like Will & Grace" of "He, Sjakki, do you want my mobile number now, or after the twelve points?" en "I like your blouse!" plus een totale verkeerde uitspraak van Bosnië en Herzegovina (Hoshegovina) waren aan de orde. De referentie naar Will & Grace (samen met Maria Menounos) zorgde voor veel gemengde ophef op buitenlandse zenders. De commentator op de BBC, Terry Wogan noemde De Leeuw een volslagen idioot, terwijl Eládio Clímaco op de Portugese omroepen in een deuk lag om de homo-grappen en het allemaal als een geintje beschouwde. Later werd bekend dat sommige zenders De Leeuw zelfs eerder wilden afkappen, maar dit kon pas na de uitspraak van de scores en was dus onmogelijk aangezien hij de punten nog niet allemaal had gegeven.

Debuterende landen
Armenië: Armenië maakte in 2006 zijn opwachting op het festival

Terugtrekkende landen
Georgië: Georgië werd aanvankelijk ook verwacht als debuterend land naast Armenië, maar dit land was er om financiële redenen dit jaar nog niet bij.
Hongarije: Ook Hongarije verscheen na een eenmalige terugkeer in 2005 niet opnieuw op het Eurovisie-podium (zie ook: Hongarije en het Eurovisiesongfestival. Financiën zouden hierbij ook een rol spelen, ook al werd dit niet officieel bevestigd door de Hongaarse omroep.
Libanon: In 2005 deed Libanon officieel gezien wel mee aan het Eurovisiesongfestival, maar omdat het zich niet aan de regels hield werd het gediskwalificeerd. Dit jaar deed het dus niet mee. Het ziet er overigens niet naar uit dat Libanon de aankomende jaren wel zal gaan meedoen.
Oostenrijk: Oostenrijk deed niet mee aan het 51e songfestival in Athene. De gang van zaken tijdens het vijftigste songfestival vond Oostenrijk dermate vervelend dat het dit jaar niet wilde deelnemen. Mogelijk doet Nederland dat ook als het aankomend jaar weer niet hoog genoeg eindigt.
Servië en Montenegro: Op 14 maart 2006 heeft Servië en Montenegro zich teruggetrokken omdat de Servische omroep RTS en de Montenegrijnse omroep RTCG er onderling niet uit konden komen welke artiest met welk lied moest worden afgevaardigd naar Athene. Op 11 maart vond in Belgrado de nationale finale plaats. Doordat de Montenegrijnse juryleden geen punten toekenden aan de Servische favoriet Flamingosi met het lied Ludi letnji ples (tevens de winnaar van de televoting), haalde de Montenegrijnse groep No Name (die Servië en Montenegro eerder vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 2005) met Moja ljubavi het hoogste aantal punten. De Serviërs weigerden vervolgens No Name als winnaar te erkennen. Omdat in 2005 exact hetzelfde scenario voorgevallen was pikten de Serviërs het geen 2de keer, de Servische omroep stelde een nieuwe nationale finale voor, maar dat wilden de Montenegrijnen niet. Uiteindelijk werd maar afgezien van deelname, dat kan zware gevolgen hebben zoals bv. 3 jaar uitsluiting. In Servië en Montenegro maakte deze deelname meer indruk dan het overlijden van Slobodan Milosevic, eveneens op 11 maart 2006. Een dag na de Eurovisiesongfestivalfinale koos een meerderheid van de inwoners van Montenegro door middel van een referendum voor onafhankelijkheid van Servië.
Tsjechië: Er werd verwacht dat Tsjechië in 2006 aan het festival zou gaan deelnemen, maar het land meldde zich niet aan bij de European Broadcasting Union (Kortweg EBU). Officieel omdat het land het niet zag zitten de finale te moeten uitzenden terwijl het niet zeker was of ze de halve finale wel zouden doorkomen en dus aan de finale zouden deel nemen.
De overige landen die volledig in Europa liggen en niet deelnamen, waren Italië, Slowakije, Luxemburg, Liechtenstein, San Marino en Vaticaanstad. Alle overige volledig Europese onafhankelijke landen namen wel deel.

Puntentelling
Alle landen hadden voor zowel de halve finale als de finale de mogelijkheid om te kunnen stemmen. In alle landen waar dat technisch haalbaar is, werd een televoting georganiseeerd. Andere landen maakten gebruik van een jury, bestaande uit 16 leden. Het land met het meeste aantal stemmen in een land krijgt 12 punten, nummer twee 10, en dan 8, 7, 6 tot en met 1 punt voor de nummer 10. De bekendmaking van de punten verliep in 2006 anders dan de voorgaande jaren. Enkel de 8, 10 en 12 worden door de puntenaakondigers in elk land voorgelezen. De lagere punten verschijnen zonder toelichting op het scherm. Dit is mogelijk omdat de televotings in verschillende landen centraal gecoördineerd wordt door het Duitse bedrijf Digame. Deze inkorting was volgens de EBU nodig omdat ze vond dat de puntentelling veel te lang duurde de voorgaande jaren.
Servië en Montenegro: Hoewel Servië en Montenegro geen inzending stuurden, mochten zij nog wel meedoen aan de stemming.

Polls & voorspellingen
De commercie hapt graag in op de populariteit van zo'n groot internationaal festival. Niet alleen werden er prijzen in de vorm van reizen of iPods gewonnen door het aanwijzen van de juiste winnaar, maar ook werd er grondig om gewed. In de polls scoorden vooral Roemenië, Griekenland, Zweden en België heel goed. Dat laatstgenoemde niet door ging naar de finale kwam dan ook als een verrassing.

Vrijwel geen enkele poll voorspelde dat Nederland de finale zou gaan halen.

Over het algemeen blijkt echter dat deze polls maar af en toe de juiste winnaars aanwijzen. In bijvoorbeeld 2000 en 2001 stonden de uiteindelijke winnaars zelfs vrijwel onderaan in de meeste polls.

2005 Zaterdag, 21 Mei / Kiev, Ukraine / Palats Sportu / 39 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 2005 werd in de Palace of Sports in Kiev in Oekraïne gehouden.
De presentatie was in handen van Maria Efrosinina & Pavlo Shylko.
De winnaar was Griekenland, met het nummer My Number One door Helena Paparizou.

Het was het 50e festival. België en Nederland mochten niet direct in de finale starten, maar in de halve finale vanwege de matige prestatie in 2004. Zowel Nederland als België behoorden niet tot de beste tien van de halve finale en namen dus niet deel aan de finale. Die vond plaats op 21 mei 2005. België werd vertegenwoordigd door de Portugese Brusselaar Nuno Resende met Le Grand Soir (De grote avond). Voor Nederland zakte Glennis Grace af naar Kiev met My Impossible Dream (Mijn onmogelijke droom).
En het bleek inderdaad een onmogelijke droom, want zij haalde de grote finale niet.
In de kwalificatie eindigde zij 15e met 53 punten.

Aantal deelnemers
In totaal deden 40 landen (met één diskwalificatie) mee met de halve finale en finale. Het was tot nu toe het grootste Eurovisiesongfestival uit de geschiedenis; groter worden ze de aankomende jaren ook niet meer verwacht.

Oude bekenden
In tegenstelling tot vorig jaar toen alle kandidaten nieuw waren zaten er nu 4 oud-gedienden in het Eurovisiepeloton. De Ijslandse Selma sleepte in '99 nog een 2de plaats uit de wacht, nu verliep het minder vlot. Chiara werd al eens 3de voor Malta en deed het nu nog een plaats beter, ook Helena Paparizou was al eens 3de in '01 voor Griekenland, toen in de groep Antique, nu ging ze met de zegepalm aan de haal, één van haar backing vocals was Alex Panayi die in 1995 en 2000 al voor Cyprus zong en in 1989 en 1991 backing vocal was voor Cyprus. De Cypriotische kandidaat Constantinos Christoforou stond er zelfs al voor de 3de keer, maar hem verging het dit keer minder goed. Een backing vocal van de Andorrese kandidaat was Annabel Conde die tien jaar geleden nog de 2de plaats wegkaapte voor Spanje. Een Deense backing vocal was dan weer Kenny Lübcke (ESF '92). Ook Cyprus had een bekende backing vocal met Elina Konstantopoulou (ESF Griekenland '95), het was de bedoeling dat Elena Patroclou (ESF '91) mee op het podium zou gaan maar dat ging niet door.

Alf Poier die 2 jaar geleden nog 6de eindigde voor Oostenrijk strandde nu op een 2de plaats. B'Avarija won in '02 maar werd later gediskwalificeerd voor Litouwen. In Nederland eindigde Justine Pelmelay (ESF '89) laatste in haar voorronde, Laura Vlasblom van Frizzle Sizzle (ESF '86) werd 2de in de groep Airforce. In Noorwegen waren de Melodi Grand Prix oudgedienden weer van de partij, niemand nam meer deel aan de Grand Prix dan Jahn Teigen, drie keer won hij, Tor Endresen won slechts 1 keer en haalde (net als Teigen bij zijn eerste deelname) 0 punten, in de jaren voor '97 en ook erna deed hij nog vaak mee. Ook bekend volk in Kroatië met Danijela Martinovic(ESF '95, '98), Magazin (ESF '95), Olja Desic van Put (ESF '93), Vesna Pisarovic (ESF '02), Goran Karan (ESF '00), Vlado Kalember (ESF '84) en Rajko Dujmic (ESF '87 in de groep Novi Fosili), geen van hen kon winnen dit jaar. In Slovenië deden Regina en Nusa Derenda opnieuw mee. De Deense winnaars uit 2000, de Olsen Brothers moesten met een 2de plaats genoegen nemen in de Dansk Melodi Grand Prix. Gina G (ESF '96) werd laatste bij Making your Mind up. Fabrizio Faniello werd slechts 12de in Malta, maar volgend jaar zal hij weerwraak nemen. Sedat Yüce (ESF '01) nam opnieuw deel in Turkije. In Servië-Montenegro werd Viktorija van de groep Aska (ESF '82) 21ste. In Zweden werd Nanne Grönvall (ESF '96) 2de, Katrina Leskanich die in '97 nog de overwinning binnenhaalde voor het Verenigd Koninkrijk strandde in de herkansingsronde. Mija Martina (ESF '03) werd 5de in Bosnië.

Debutanten
Bulgarije : Eén van de debuterende landen was Bulgarije, wat helaas niet voor de finale werd gekwalificeerd.
Moldavië: Een ander debuterend land was Moldavië, die het als debutant goed deed... ze scoorde dusdanig goed dat ze naar de finale mocht. Hier behaalde Moldavië uiteindelijk een 6e plaats en dat resulteerde in het feit dat Moldavië zich voor het Eurovisiesongfestival 2006 niet meer hoeft te kwalificeren in de halve finale voor de finale
Hongarije keer na 7 jaar afwezigheid weer mee.Een jaar later was Hongarije echter weer niet van de partij.
Libanon: Libanon trok zich niet zo zeer terug, maar werd gediskwalificeerd vanwege het feit dat de Libanese omroep de Israëlische inzending niet wilde uitzenden. Het lied was echter al geselecteerd. Aline Lahoud zou met het liedje Quand tout s'enfuit haar land vertegenwoordigen. Zie ook: Libanon en het Eurovisiesongfestival.
Tsjechië: Een ander terugtrekkend land was Tsjechië, wellicht doet dit land over een paar jaar wel mee.

2004 Zaterdag, 15 Mei / Istanbul, Turkije / Abdi Ipekci Hall / 36 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 2004 was het 49e Eurovisiesongfestival; het werd gehouden in Istanbul, Turkije op 12 mei en 15 mei, en gepresenteerd door Meltem Cumbul en Korhan Abay.

De winnaar was Oekraïne. Nederland en België behaalden respectievelijk de 20e en 22e plaats en moeten daarom in 2005 meedoen aan de halve finale.
Nederland heeft zich op 12 Mei in Istanbul geplaatst voor de finale van het Eurovisie Songfestival.
Het duo Reunion eindigt in de finale met het liedje "Without You"" op een twintigste plaats met 11 punten.
De voorronde is door ruim 1,6 miljoen Nederlandse televisiekijkers gevolgd.

Dit was het eerste Eurovisiesongfestival dat werd verspreid over 2 dagen. 14 landen kwalificeerden zich rechtstreeks voor de finale: het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland en Spanje (automatisch gekwalificeerd), Turkije (winnaar in 2003) en de 9 andere landen die dat jaar de beste resultaten behaalden. Er was één kwalificatieronde. Tijdens deze ronde kregen landen die in 2003 minder scoorden, landen die toen niet deelnamen en volledig nieuwe deelnemers de kans zich voor de finale te kwalificeren. Omdat een land nu geen jaar meer moest overslaan na een slecht resultaat was er terug interesse uit landen die al jaren afgehaakt hadden. Voor het eerst sinds 1979 meldde Monaco zich opnieuw aan, en ook Luxemburg zou opnieuw deelnemen. Toen puntje bij paaltje kwam haakte Luxemburg af omdat het kostenplaatje te duur was in vergelijking met wat andere landen moesten betalen. Luxemburg was niet de enige afzegger, Hongarije zou na 6 jaar afwezigheid opnieuw deelnemen maar zei af omdat ze meer tijd nodig hadden om een degelijke voorronde te organiseren, een jaar later waren ze wel van de partij.

Op 23 maart en 12 mei werd de volgorde bepaald waarin de nummers zouden worden voorgedragen in de finale.

Aantal deelnemers
Alle deelnemende landen hadden het recht om te stemmen, zowel in de kwalificatieronde als in de finale. Dit was het eerste jaar waarbij alle 36 landen die deelnamen stemden op basis van een publiekelijke telefoonstemming

Oude bekenden
Voor de 5de keer geen nieuwe gezichten op het songfestival, maar in tegenstelling tot '70, '89, '01 en '03 toen één van de kandidaten wel al eens als backing vocal zong op een eerder songfestival was dit nu niet het geval. Twee van de Zweedse backing vocals hadden wel al eens als backing gezongen voor Zweden of Griekenland.

In Malta deed Georgina (ESF '91) na enkele jaren afwezigheid opnieuw deel, maar ook nu kon ze niet winnen, ook Debbie Scerri (ESF '97) en Fabrizio Faniello (ESF '01) waren van de partij. B'Avarija werd 4de in Litouwen, ze wonnen in 2002 maar werden toen gediskwalificeerd. Regina (ESF '96) werd 12de in de Sloveense finale. Tanel Padar die voor Estland won in '01 zong nu in de groep Slobodan River en werd 3de, op de 4de plaats strandde Maarja-Liis Ilus (ESF '96, '97). Helge Engelbrecht werd 3de in de groep Neighbours, in '87 zong ze in de groep Bandjo op het songfestival. In Servië & Montenegro werd Extra Nena 12de, ze was in '92 de laatste Joegoslavische kandidate. Waterloo & Robinson (ESF '76) werden 2de in Oostenrijk. In België deden Nicole & Hugo (ESF '73) en Barbara Dex (ESF '93) mee, beiden eindigde toen laatste. In de Zweedse halve finale strandden Nina & Kim van Friends (ESF '01), Baccara (Luxemburg '78) wel met andere bezetting en Gladys del Pilar van Afro-Dite (ESF '02). In de finale werd Siw Malmkvist laatste, ze was er in '60 bij voor Zweden en in '69 voor Duitsland. Fame werd 6de, ze waren vorig jaar nog 5de in Riga.

Debuterende landen
Albanië
Andorra
Wit-Rusland
Servië en Montenegro

Terugkerende landen
Denemarken
Litouwen
Zwitserland
Finland
Macedonië
Monaco

Terugtrekkende landen
Luxemburg: meldde zich eerst aan maar haakte toch af.
Hongarije: meldde zich aan, maar had naar eigen zeggen te weinig tijd om een preselectie te organiseren.

2003 Zaterdag, 24 Mei / Riga, Letland / 26 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 2003 was het 48e Eurovisiesongfestival; het werd gehouden in Letland op 24 mei, en gepresenteerd door Marie N (Marija Naumova) en Renars Kaupers. Dit songfestival zal herinnerd worden om drie redenen: allereerst gaat deze editie de geschiedenis in als de (voorlopig) laatste editie die bestaat uit één avond. Vanaf 2004 bestaat het songfestival namelijk uit twee avonden. Verder nam er een recordaantal landen deel aan één songfestivalavond, namelijk 26 landen. Als laatste was de puntentelling van dit jaar een van de spannendste in tijden, die zeker kan tippen met de spanning van de puntentellingen in 1991 en 1998.

Voorafgaand aan het Eurovisiesongfestival was er vooral veel publiciteit rond de deelneemsters van Rusland, t.A.T.u., die in Europa al zeer bekend en populair waren, niet in de minste plaats vanwege het shockeffect dat ze probeerden te bereiken met hun voorgewende biseksualiteit. In de week in de aanloop naar het songfestival, zegden ze de repetities af, volgens het duo zelf omdat zangeres Yulia een keelontsteking zou hebben. Op de avond zelf werd rekening gehouden met zelfs een vervangster van Yulia. Voordat ze begonnen met zingen, werden ze op luid boegeroep uit de zaal getracteerd, mogelijk vanwege hun provocerende gedrag eerder die week. Ze hadden duidelijk moeite het lied zuiver te zingen. Onder druk van de EBU, die had gedreigd met diskwalificatie en met het uitzenden van repetitieopnames tijdens hun optreden, liet t.A.T.u. de kus volledig achterwege, die de dames van tevoren hadden aangekondigd te zullen tonen.

Een opmerkelijke deelnemer dit jaar was de Oostenrijker Alf Poier in een duidelijke poging het songfestival tot een lachertje te maken met zijn bordkartonnen muzikanten (vaak zijn wel muzikanten op het podium aanwezig maar spelen ze niet live), en een huppeldeuntje dat ging over hazen met korte neusjes en Vrouw Holle die haar kleding het liefst van wol breit die afkomstig is van Afrikaanse dromedarissen. Blijkbaar sloeg dit lied erg aan bij de kijkers, gezien de zesde plaats.

Een van de favorieten was Turkije, dat de in eigen land immens populaire Sertab Erener stuurde. Geheel tegen de Turkse Eurovisietraditie in dat de bijdrage altijd in het Turks zou moeten zijn, deelde zij de Turkse omroep mee dat zij alleen mee zou doen aan het songfestival als zij een nummer geheel in het Engels mocht zingen. Uiteindelijk mocht ze gaan en kwam met een nummer in de stijl van de "Turkpop". Op het podium werd Sertab omgeven door danseressen die samen met haar een buikdans uitvoerden.

Opnieuw zou het realityprogramma Operacíon Triunfo voor de Spaanse inzending zorgen. Dit jaar was Beth met haar opzwepende nummer Dime (Tell me) in sommige polls de topfavoriet, naast t.A.T.u. Beth trad net na de Russinnen op. Ondanks de soms indrukwekkende en soepele choreografie, kon Beth op momenten maar met moeite haar stem in bedwang houden. Het zou erom spannen of zij haar favorietenrol waar zou kunnen maken.

De Belgische inzending Urban Trad bracht een lied dat qua stijl vooral tussen folk en New Age gerekend moet worden. De band speelde live, het lied Sanomi werd in een niet-bestaande taal gezongen. De deelname van België verliep niet geheel vlekkeloos. Nadat de RTBF het lied gekozen had, gingen er geruchten dat zangeres Soetkin Collier extreem-rechtse sympathieën zou hebben. Daarop besloot men dat zij vervangen moest worden.

Andere opvallende bijdragen waren onder andere Estlands Ruffus die zich helemaal niets aantrok van de Eurovisie-tradities en een Britpop-nummer uitvoerde met een tekst over de typische jaren-80-stijl. De debutant Oekraïne zond Oleksandr Ponomayrov om 's lands eer hoog te houden met een nummer dat geschreven werd door de Israëlische Zvika Pik die ook Diva, het winnende nummer uit 1998, van Dana International had geschreven. Het dieptepunt van de avond was ongetwijfeld de Britse act, Jemini. Het kreeg geen enkel punt, wat in eigen land nogal voor wat consternatie zorgde. Sommigen, onder aanvoering van commentator Terry Wogan, geloofden dat dit in verband stond met het Britse besluit om de Verenigde Staten te steunen in de oorlog in Irak. Op de website van de BBC kwam echter naar voren dat in elk geval de fans van het songfestival het lied slecht vonden en het puntenaantal verdiend vanwege de slechte zangprestaties.

Voor Nederland trad Esther Hart aan. Na een nieuwe selectieprocedure in Nederland (meerdere voorrondes en een grootste finale in de AHOY) was Esther Hart duidelijk de favoriet van het Nederlandse publiek. Overigens had zij ook in het Verenigd Koninkrijk een lied ingestuurd maar trok dat terug na haar Nederlandse overwinning.
Zij eindigde uiteindelijk met 45 punten op een zeer teleurstellende dertiende plaats met het liedje "One More Night".

Tijdens de puntentelling leek het er in het begin even op dat de simpele ballade uit Noorwegen de gevaarlijke outsider ging worden, maar die rol werd snel overgenomen door België. Bijna niemand hield er rekening mee dat juist deze bijdrage lange tijd de ranglijst zou aanvoeren. Al snel zou het echter gaan tussen Turkije, Rusland en België, waarbij Turkije en België elkaar steeds afwisselden met de koppositie. Rusland kon slechts af en toe ruiken aan de eerste plaats, maar bleef steeds steken op een tweede plaats. Ondanks de gebruikelijke zgn. vriendjespolitiek viel op dat Griekenland, dat normaal geen punten aan Turkije geeft, er nu 7 overhad voor de Turkse inzending. Ook Cyprus had punten over voor Turkije, zelfs 10.

Voordat Zweden, het een-na-laatste land dat punten mocht vergeven, aan de beurt was, lag België met 162 punten ruim voor op Rusland (150 punten) en Turkije (149 punten). Maar de Zweedse Kattis, die nog presentatrice was van de 2000 editie in Stockholm, gaf punt na punt aan landen, behalve België. Rusland kreeg 2 punten uit Zweden en Turkije 8, waardoor België weliswaar nog steeds voorstond (162 punten), maar Turkije was plotseling heel dichtbij gekomen met 157 punten. De laatste punten kwamen uit Slovenië, terwijl de spanning werkelijk om te snijden was. België werd als derde genoemd (3 punten dus) en kwam uit op 165 punten, waarop iedereen wachtte op het moment dat Turkije genoemd zou worden en met hoeveel punten. Dat werden er 10, zodat met luid gejubel in de zaal Sertab Erener als winnares uitgeroepen werd. Uiteindelijk zou het puntenverschil tussen de nummers 1, 2 en 3 minimaal zijn, zoals in de puntentabel te zien is: slechts drie punten tussen de nummers 1 en 3.

Aantal deelnemers
In totaal deden er aan dit Eurovisiesongfestival 26 landen mee. Vanaf het Eurovisiesongfestival 2004 zijn dit er véél meer geweest, door de intrede van een halve finale, waardoor in principe alle landen die wilden, konden meedoen. Vanaf het Eurovisiesongfestival 2007 zal hier echter ook paal en perk aan worden gesteld: het maximaal aantal deelnemende landen worden dan gesteld op 40. Ongelooflijk misschien, maar bij het Eurovisiesongfestival 2005 werd de grens van 40 net niet gehaald doordat Libanon gediskwalificeerd werd.

Oude bekenden
Voor de 4de keer in de geschiedenis deed geen enkele deelnemer voor de 2de keer mee, in '70, '89 en '01 stond één van de artiesten wel een jaar eerder als backing vocal op het songfestival, nu was die eer weggelegd voor Karmen Stavec al was het niet één jaar maar 5 jaar toen ze in '98 voor Vili Resnik backing was.

In Oostenrijk werd Petra Frey (ESF '94) 2de. Paul Giordimaina werd 9de in de Maltese selectie. Amila Glamočak (ESF '96) was 4de in Bosnië. Emilia Kokic van de Joegoslavische winnaar Riva strandde dit jaar in de Kroatische halve finale, in de finale werd Maja Blagdan (ESF '96) laatste. Ich Troje werd 6de in Duitsland, maar niet getreurd want ze wonnen de Poolse finale dit jaar. Ingrid Simons was vorig jaar nog een Lady van Sergio, maar deed nu met de groep Ebonique mee in Nederland, twee jaar geleden eindigde die groep nog 2de in de preselectie. In Noorwegen probeerden Kikki, Bettan & Lotta het na vorig jaar gefaald te hebben in Zweden, ook hier lukte het hen niet. Koit Tome (ESF '98) werd 2de in Estland. Malina Olinescu (ESF '98) strandde in de Roemeense halve finale. In Zweden weer bekend volk met Nanne Grönvall (ESF '96), Sahlene en Maarja vertegenwoordigden Estland al eens, zij strandden alle drie in de halve finale. In de Zweedse finale werd Jan Johansen (ESF '95) 2de aan de zijde van Pernilla Wahlgren, Jill Johnson (4de) en Afro-Dite die er vorig jaar nog bij waren 7de. In Slovenië werd Nusa Derenda (ESF '01) 2de.

Debuterende landen
Oekraïne

Terugkerende landen
Portugal
Nederland
Polen
IJsland
Noorwegen
Ierland

Verplicht terugtrekkende landen
Denemarken
Litouwen
Zwitserland
Finland
Macedonië

Geweigerde landen
Albanië
Servië en Montenegro
Wit-Rusland

Stemprocedure
De meeste landen gebruiken televoting, waarbij de liedjes waar het meest op gestemd werd 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 punten kregen. In geval van technisch problemen (zoals dit jaar in Ierland) en in landen waar televoting onmogelijk was gaf een jury van 16 mensen deze punten.

2002 Zaterdag, 25 Mei / Tallinn, Estland / 24 deelnemende landen

Het 47ste Eurovisiesongfestival vond plaats op 25 mei 2002 in de Saku Suurhal in Tallinn, Estland. Het programma werd gepresenteerd door Annely Peebo en Marko Matvere. België werd vertegenwoordigd door Sergio (Serge Quisquater) & The Ladies. Nederland was niet vertegenwoordigd, omdat er te weinig punten waren behaald het jaar voordien.

De grote favorieten dit jaar waren zonder twijfel de blinde zangeres Corinna May uit Duitsland en het damestrio Afro-Dite uit Zweden. Bij de bookmakers waren de subtoppers: gastland Estland, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken, Spanje en Frankrijk. Met name de Spaanse selectie heeft veel aandacht getrokken. Het uitertst populaire programma Operacíon Triunfo (een soort mix van realityprogramma's als Big Brother en Idols) zou voor de Spaanse inzending zorgen. In een speciale Eurovisie-uitzending kozen de Spanjaarden voor zangeres Rosa met haar liedje Europe's Living A Celebration. In Tallinn bracht Rosa, bijgestaan door andere deelnemers van Operacíon Triunfo, haar nummer sterk en was de gedachte van een Spaanse overwinning niet eens niet zo vreemd meer.

De Duitse favoriete Corinna May kwam met vijf zangeressen naar Tallinn en met een liedje dat opnieuw geschreven werd door Ralph Siegel en Bernd Meinunger. Om de 'handicap' van Corinna enigszins te maskeren, werd een uitgekiende choreografie bedacht en werd Corinna gekleed in Anastacia-stijl, compleet met trendy zonnebril. Helaas kon zij haar zenuwen niet onder controle houden en dit had hoorbaar effect op de vocale kwaliteiten van Corinna. Ook de andere grote favorieten, de Zweedse dames van Afro-Dite met hun zeer swingende bijdrage Never Let It Go, konden de vocalen niet zuiver op het podium ten gehore brengen en leek het alsof enkel de choreografie de boventoon voerde. Ook de Deense Malene die met haar sterke pop-ballad nog tot de outsiders gerekend werd, was zichtbaar nerveus en kon geen zuivere uitvoering van haar nummer geven. Door het falen van de topfavorieten ontstond er plotseling ruimte voor de anderen: de uptempo Estse bijdrage van (de Zweedse) Sahlene en de ballades van de Britse Jessica Garlick en van de Franse Sandrine François stonden als een huis.

Toen kwamen echter de twee landen waar het tijdens de puntentelling om zou gaan. Niemand had rekening gehouden met de simpele popsong van Ira Losco uit Malta, 7th Wonder en het Latin-geïnspireerde nummer I Wanna van Marie N uit Letland. Beide dames brachten ook hun nummers met overtuiging én een kleine gimmick: tegen het einde van haar nummer blies Ira glittertjes in de camera, terwijl Marie N een complete show opvoerde met een lesbisch tintje. Zij danste namelijk, gekleed in herenkleding, met een van de achtergronddanseresjes, maar tegen het einde van het nummer werd zij langzaam uitgekleed door de twee achtergronddansers en sloot Marie N haar optreden af in een elegante avondjurk. De kritiek dat vooral deze show belangrijk zou zijn geweest voor het behalen van de overwinning, en niet in de eerste plaats het lied, verdedigde Marie N op een persconferentie zijnde logisch voor een wedstijd die via televisie wordt uitgezonden.
Nadat iedereen gewend was dat Malta en Letland bijna altijd wel punten kregen tijdens de puntentelling, stond niemand meer te kijken van het verloop van de telling. Favorieten Zweden en Duitsland stelden enorm teleur, en het gevecht om plaats drie bleef onbeslist tussen Estland en het Verenigd Koninkrijk. Letland en Malta liepen enorm uit op de rest. Nog voordat de laatste 12 punten zouden worden vergeven, was er een gelijke stand: 164 punten voor beide koplopers. Maar bijna niemand twijfelde meer aan een Letste overwinning, omdat die laatste 12 punten namelijk uit buurland Litouwen zouden komen. Enkele landen, waaronder België, meldden meteen na het festival dat ze een onderzoek zouden doen naar de manier van puntentelling en eventueel een aanpassing zouden voorstellen. Reden hiervoor was dat er door sommige landen strategisch gestemd zou zijn, door hoge punten onderling te verdelen.
Nederland doet dit jaar niet mee door de teleurstellende 18e plaats van zangeres Michelle afgelopen jaar.

[bewerk] Oude bekenden
Constantinos Christoforou die nu in de band One zong, was er in '96 al bij voor Cyprus. De Zweedse Sahlene die nu voor Estland aantrad was al eens backing vocal voor Zweden in '99 en Malta in '00. Kenny Lübcke (ESF '92) was backing vocal voor de Deense kandidaat. Twee van Sergio's Ladies waren al backing voor Nederland in '96. Corinna May won de Duitse finale in '99 maar werd gediskwalificeerd omdat haar lied al was uitgebracht. De Roemeense Monica Anghel won in '96 de finale maar kwam niet door de Europese voorselectie, daarna werd ze 2de en 3de in de volgende Roemeense preselecties.

In Griekenland strandden Kostas Bigalis (ESF '94) en Elina Konstantopoulou in de nationale finale. Goran Karan zong 2 jaar geleden nog voor Kroatië, nu werd hij 2de bij Dora. Ivo Linna (ESF '96) werd laatste in Estland. Bekende namen in Zweden met Friends die vorig jaar nog 5de werden, Kikki, Bettan & Lotta een verzameling van oud-gedienden Kikki Danielsson, Elisabeth Andreassen en Lotta Engberg die samen voor 7 eurovisiebijdragen gezorgd hadden, Jan Johansen werd 3de in '95. In Denemarken zong Helge Engelbrecht van Bandjo (ESF '87) nu in de groep Neighbours die 2de werden. Kati Karney van de groep Mekado (Duitsland '94) probeerde het nu in Bosnië. In Duitsland werd Joy Fleming (ESF '75) net als vorig jaar 2de, Ireen Sheer (ESF '74, '78, '85) was 7de. Regina die in '96 voor Slovenië zong bleef nu in de halve finale steken.

Terugkerende landen
België
Finland
Zwitserland
Cyprus
Roemenië
Oostenrijk
Macedonië

Terugtrekkende landen
Portugal: mocht nog net deelnemen maar besloot na de slechte prestatie een jaar thuis te blijven waardoor Letland alsnog kon deelnemen, en winnen!

Verplicht terugtrekkende landen
Nederland
Polen
IJsland
Noorwegen
Ierland

Puntentelling
Ieder land had ofwel een jury die 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 punten gaf voor hun tien favoriete liedjes, ofwel televote, waarbij de liedjes met de meeste stemmen de 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 punten kregen, ofwel een combinatie van beide.

2001 Zaterdag, 12 Mei / Kopenhagen, Denemarken / Parken / 23 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 2001 was het 46e Eurovisiesongfestival, en werd georganiseerd in Kopenhagen, Denemarken op 12 mei. Het programma werd gepresenteerd door Natasja Crone Back en Søren Pilmark. Zij presenteerden het programma bijna volledig in rijm. Hierop, en mede op de, volgens sommigen, flauwe grappen van de presentatoren, kwam naderhand in o.a. de pers veel kritiek. De hal, het voetbalstadion Parken, was de grootste zaal waar ooit een Songfestival is georganiseerd. De capaciteit was 38.000 toeschouwers. De helft van de toeschouwers in de zaal kon echter het podium onmogelijk bekijken.

Favorieten in deze wedstrijd waren Slovenië, Frankrijk, Griekenland, en het gastland Denemarken. Ook de latino zangers van Malta en Spanje werden geacht het goed te doen. In bijna alle internetpolls was de Sloveense bijdrage echter de te kloppen tegenstander. De controverse van deze editie zou om het Zweedse liedje gaan, dat op voorhand werd beschuldigd van plagiaat. Het zou veel gelijkenissen vertonen met de Belgische inzending Liefde is een kaartspel van 1996. Desondanks liep dit met een sisser af en konden de Friends gewoon deelnemen, waarmee zij samen met de Litouwse inzending zo ongeveer de enige populaire inzendingen waren in de eerste helft van festival. Het publiek stemde voornamelijk op de liedjes in de tweede helft.

De puntentelling werd geopend met de eerste 12 punten (uit Nederland) voor Estland, wat op dat moment een volstrekte verrassing was, maar wellicht nog te verklaren was doordat de helft van het Estse duo een Arubaan betrof. Estland zou in de eerste helft van de puntentelling meer hoge punten krijgen, maar werd op de hielen gevolgd door Denemarken, Frankrijk, Griekenland en Spanje. Topfavoriet Nusa Derenda uit Slovenië kon maar moeilijk bijbenen. Tot twee keer toe zou een uitreiking van de 12 punten overladen worden met luid boegeroep: dit gebeurde op momenten dat Frankrijk 12 punten kreeg (uit Bosnië met een 50/50 jury/televoting en Rusland met 100% jury), maar werd gastland Denemarken overgeslagen. De derde 12 punten die naar Frankrijk gingen (uit Portugal met 50/50 jury/televoting) ging, op dat moment, onverwachts niet naar Estland, en werd dus uitbundig bejubeld door het Kopenhaagse publiek. Echter, in de tweede helft walste Estland alle andere landen voorbij door zes keer 12 punten te ontvangen in zeven stemronden. De teleurstelling in Denemarken, dat nog lang kon ruiken aan de tweede overwinning in het televotingtijdperk, was groot: nog voordat Tanel Padar en Dave Benton de reprise van hun liedje Everybody konden opvoeren, was te zien dat de hal al snel leegliep.
De Nederlandse Michelle, die de spits van het Festival had afgebeten, eindigde op een teleurstellende 18e plaats met het liedje "Out On My Own".

Oude bekenden
Het was de 3de keer in de geschiedenis dat alle deelnemers voor de eerste maal aantraden, maar net zoals in '70 en '89 stond één van de deelnemers het jaar ervoor op het songfestival als backing, dit jaar was dat Tanel Padar die vorig jaar als backing van Ines zong.

In IJsland werd Eyjólfur Kristjánsson (ESF '91) voorlaatste. Amila Glamočak (ESF '96) werd 5de in de Bosnische preselectie. Jan Johansen die nog 3de was in'95 werd nu 4de in Melodifestivalen. In Kroatië bekend volk met Tereza Kesovija die Monaco vertegenwoordigde in '66 en Joegoslavië in '72. Tony Cetinski trad in '94 voor Kroatië aan, Emilia Kokic zat in de groep Riva die het songfestival won in '89. De groepen Put en Novi Fosili waren er ook bij, maar met een andere bezetting, Vladimir Kocis-Zec deed nu solo mee maar was origineel lid van Novi Fosili. De Zweedse Nanne Grönvall (ESF '96) probeerde het nu in het Verenigd Koninkrijk en werd daar 4de. In Slovenië nam 1X Band (ESF '93) deel aan EMA als 1X Orchestra maar stootten niet door naar de finale, wel in de finale zat Regina die in '96 voor Slovenië op het podium stond. Joy Fleming die in '75 voorlaatste werd voor Duitsland was nu 2de in de Countdown Grand Prix. In Denemarken zong Kenny Lübcke (ESF '92) nu in een band, maar dat was geen succes, Helge Engelbrecht zat in de groep Bandjo (ESF '87).

Zowel voor Duitsland als Nederland deed een zangeres genaamd Michelle mee. Het gaat hier om twee verschillende artiesten.

Terugkerende landen
Griekenland Ook Griekenland doet na 2 jaar rust weer mee.
Bosnië en Herzegovina
Slovenië
Portugal
Litouwen
Polen

Verplicht terugtrekkende landen
België
Finland
Zwitserland
Cyprus
Roemenië
Oostenrijk
Macedonië

Stemprocedure
Elk land kon televoten, en aan de beste liedjes werden 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 of 1 punten gegeven.

2000 Zaterdag, 13 Mei / Stockholm, Zweden / 24 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival 2000 was het 45e Eurovisiesongfestival, en werd gehouden in Stockholm, Zweden op 13 mei. Het programma werd gepresenteerd door Anders Lundin en Kattis Ahlström. Het festival werd gewonnen door de Deense Olsen Brothers met hun liedje Fly On The Wings of Love (originele versie: Smuk som et stjerneskud: Zo mooi als een vallende ster), eerder hadden de broer al 4 keer meegedaan aan de Deense preselectie, en Jørgen Olsen had het ook 2 keer solo geprobeerd.

Het eerste songfestival in het nieuwe millennium was veel uitbundiger dan het jaar ervoor. De populariteit van het festival groeide snel in de jaren na 1998, mede dankzij de introductie van televoting. Ook nieuw was de introductie van een cd waarop alle nummers van de deelnemende landen stonden, die nu overal in Europa te koop zou zijn. Fans hoefden zodoende niet langer te zoeken naar singles van hun favoriete nummers.

Enkele opmerkelijke bijdragen dit jaar waren onder andere die uit Israël, waarin -afgezien van de snelle kus tussen de twee mannelijke bandleden- met de Syrische vlag gezwaaid werd naast de Israëlische vlag. Een andere opvallende bijdrage kwam uit Duitsland: Stefan Raab had een lied geschreven en opgevoerd in een -praktisch gezien-op Duits geïnspireerde verzonnen taal. Zweden kwam met een nummer dat een ode was aan de Indianen (Native Americans).

De puntentelling was een relatief saaie bedoening: Denemarken kreeg in de eerste stemronde als eerste de 12 punten en nam meteen de leiding. Die koppositie zouden de Olsen Brothers nooit meer afstaan. De tweede plaats nam Rusland in met het nummer Solo van Alsou. De derde plaats was voor de debutant van dat jaar: Letland, met een fris en vrolijk nummer van de groep Brainstorm.

Overigens zal de editie van 2000 niet snel vergeten worden in Nederland: om 22.00 uur besluit de NOS de uitzending te staken vanwege de vuurwerkramp in Enschede, die eerder die dag had plaats gevonden. Ook Radio-2 stopt met de uitzending van de Internationale Finale.
Andre van Duin en Ferry de Groot die op 3FM het Festival als het Dik Voormekaar-team van commentaar willen voorzien, zien hier meteen vanaf.
De Nederlandse punten werden door een vakjury bepaald.
De Nederlandse Linda Wagemakers eindigt op een dertiende plaats met het liedje "No Goodbyes".

Oude bekenden
Gabriel Forss die in '97 in de groep Blond zong was backing vocal voor Malta, vorig jaar was hij dat voor Zweden. Alex Panayi stond in '95 solo op het songfestival, nu in de groep Voice. Serafin Zubiri zong in '92 ook al voor Spanje. Italiaanse superster Al Bano (ESF '76, '85) zong in het achtergrondkoortje van de Zwitserse kandidaat. Roger Pontare zong 6 jaar geleden ook al voor Zweden.

In Esland werd Evelin Samuel 3de, vorig jaar was ze nog 6de in Jeruzalem. In Roemenië werd Monica Anghel 3de, ze won in '96 maar raakte niet door de Europese voorselectie. In Noorwegen werd Jan Werner Danielsen (ESF '94) 2de. In Spanje werd Anabel Conde 4de, in '95 was ze nog 2de in Dublin. De groep Fenders die in '87 als Bandjo op het songfestival stond deed mee net als Gry Johansen (ESF '83). Corinna May werd 2de in Duitsland, vorig jaar won ze nog maar werd haar lied gediskwalificeerd omdat het al eens was uitgebracht. Onder de naam Cronika deed Magazin mee in de Kroatische selectie, net als Putokazi (ESF '93) al waren de groepsleden wel anders.

Stemstructuur
Elk land kon televoten, en aan de beste liedjes werden 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 of 1 punten gegeven.

Debuterende landen
Letland: Wederom een nieuwe deelnemer in 2000 die eigenlijk al in 1999 had willen deelnemen: Letland; het Baltische staatje doet het overigens niet eens erg slecht, bij haar eerste deelname pakt ze al direct brons

Terugkerende landen
Rusland: Ook Rusland doet na 2 jaar rust weer mee aan het festival.
Macedonië
Zwitserland
Finland
Roemenië

Verplicht terugtrekkende landen
Bosnië en Herzegovina
Slovenië
Portugal
Litouwen
Polen

Terugtrekkende landen
Griekenland: Na een jaar verplichte rust blijft Griekenland ook dit jaar thuis.De Griekse zender ERT zit in financiële problemen.
Slowakije :Na de slechte resultaten van de 3 vorige inzendingen houdt Slowakije het tot op de dag van vandaag voor bekeken op het songfestival.

1999 Zaterdag, 29 Mei / Jerusalem, Israel / 23 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival van 1999 werd georganiseerd door Israël, en uitgezonden vanuit Jeruzalem op 29 mei van dat jaar. In het International Convention Center, waar ook de editie van 1979 werd gehouden, streden 23 landen in een geheel nieuwe opzet: voor de tweede keer in de geschiedenis van het songfestival brak een periode van vrijheid van taal aan (de eerste periode was in het midden van de jaren 70, waarvan ABBA in 1974 gretig gebruik maakte) en was het afgelopen met het orkest; vanaf nu zou live gezongen worden met een geluidsband. Ook een primeur dit jaar was de trio-presentatie van Dafna Dekel, Yigal Ravid en Sigal Shahamon.

De wedstrijd zelf leek een eitje te worden voor de favoriet IJsland. Als een van de weinige landen met een act bracht Selma haar nummer All out of luck goed naar voren. Vooraf werd gedacht dat haar grootste concurrent Marlain uit Cyprus zou worden, maar tijdens de puntentelling veranderde die verwachting snel in een ware ontgoocheling voor het Cypriotische kamp: Marlain kreeg slechts 2 punten uit het VK. Voor Duitsland deed de gelegenheidsformatie Sürpriz mee, die vooral bestond uit Turks-Duitsers die een multicultureel lied zongen in het Duits, Turks, Engels en als "sürprise" ook nog eens de laatste zin in het Hebreeuws. De titel Reise nach Jerusalem was heel slim bedacht, aangezien deze eigenlijk refereert aan wat Nederlanders kennen als de stoelendans. Nederland werd vertegenwoordigd door Marlayne en van haar nummer One good reason werd gedacht dat het wel eens hoog zou eindigen, misschien zelfs hoger dan de vierde plaats van Edsilia Rombley het jaar ervoor. Ze eindigde echter op een gedeelde achtste plaats. Net als het Deense duo Michael Teschi & Trine Jespen krijgt zij 71 punten.

Tijdens de puntentelling leek het lange tijd een strijd te worden tussen Zweden, IJsland, Duitsland en Kroatië. De verrassing van de avond was Bosnië, dat zich met een half in Bosnisch en half in Frans gezongen nummer lange tijd in de top vijf kon handhaven. Uiteindelijk zou Bosnië op de 7e plaats eindigen, maar dat was al veel hoger dan vooraf gedacht werd. Pas vanaf ongeveer halverwege de puntentelling werd het duidelijk dat het tussen Zweden en IJsland zou gaan, op de voet gevolgd door Duitsland. Bij de op een na laatste stemronde van Bosnië bleef het tot aan de twaalf punten onduidelijk wie de beslissende voorsprong zou nemen, en toen Zweden de maximumscore kreeg, deden de punten uit Estland er niet meer toe: Charlotte Nilsson had voor Zweden de vierde overwinning behaald en de tweede in de jaren 90 na Carola in 1991. Na de reprise van haar winnende lied Take me to your heaven werd ter afsluiting door alle deelnemers nog Hallelujah gezongen, het winnende Israëlische lied uit 1979.

Oude bekenden
Doris Dragovic stond 13 jaar geleden al voor Joegoslavië op het songfestival, nu treedt ze voor Kroatië aan, ook de Sloveense kandidate Darja Svajger heeft al songfestivalervaring, in '95 werd ze 7de. Een achtergrondzangeres van de Belgische Vanessa Chinitor was Linda Williams die in '81 voor Nederland aantrad. De Estse Evelin Samuel was 2 jaar geleden nog backing vocal.

In Kroatië werd Magazin (ESF '95) 5de. Tor Endresen waagde zijn kans opnieuw in Noorwegen na zijn laatste plaats in '97. Demos Beke werd 2de in Cyprus, in '93 stond hij aan de zijde van Zymboulakis op het podium in Millstreet. Christer Björkman die Zweden vernederde door thuis voorlaatste te eindigen in '92 kon niet meer op steun rekenen en eindigde laatste in Melodifestivalen waar ook Roger Pontare (ESF '94) en Arvingarna (ESF '93) van de partij waren. Het duo dat Malta vertegenwoordigde in '91, Paul Giordimaina en Georgina deden nu apart mee aan de selectie. In Duitsland werd de groep Wind die Duitsland twee 2de plaatsen opleverde in de jaren 80 voorlaatste. In Bosnië was Seid Memić-Vajta er bij, hij zong in '81 voor Joegoslavië.

Terugkerende landen
Litouwen
Bosnië en Herzegovina
IJsland
Denemarken
Oostenrijk

Verplicht terugtrekkende landen
Slowakije: na de slechte resultaten van de vorige 3 inzendingen houdt Slowakijke het tot op de dag van vandaag voor bekeken op het songfestival.
Macedonië
Zwitserland
Finland
Roemenië
Griekenland

Terugtrekkende landen
Letland toonde interesse maar wegens geldproblemen stelden ze hun deelname nog een jaartje uit
Hongarije mocht de vrijgekomen plaats van Letland innemen maar weigerde en zou tot 2005 afwezig blijven, hierdoor mocht Portugal alsnog naar Jeruzalem.
Rusland besloot nog een jaar extra rust te nemen om in 2000 op grootse wijze terug te komen.

1998 Zaterdag, 9 Mei / Birmingham, Groot Brittannie / 25 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival van 1998 werd georganiseerd door het Verenigd Koninkrijk, en uitgezonden vanuit Birmingham op 9 mei van dat jaar. De vaste BBC-commentator Terry Wogan zorgde samen met Ulrika Johnson voor de presentatie dat jaar. 1998 zal om meerdere redenen herinnerd worden: het laatste jaar met orkest, het eerste jaar met massa-televoting en het laatste jaar van (de tweede periode van) de beperking van de taalvrijheid. De wedstrijd echter en de winnares zullen ook zeker niet vergeten worden: na de chaotische maar tegelijkertijd ook spannende puntentelling van 1991 in Rome, zou 1998 een bloedstollende thriller worden waarbij de beslissing pas in de laatste stemronde zou vallen.

Na enkele stemrondes werd duidelijk dat publiekslieveling Israël - vertegenwoordigd door Dana International met haar nummer Diva - zijn favorietenrol waar zou kunnen maken. Op de voet volgden echter ook Malta, het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Kroatië en België. Het zou uiteindelijk een nek-aan-nekrace worden tussen Malta en Israël, waarbij Nederland en het Verenigd Koninkrijk af en toe ook eens aan de koppositie mochten ruiken. Na 24 stemrondes en met nog enkel de stemmen uit Macedonië te gaan, lagen Israël en Malta beide op 166 punten. Met elke puntenbekendmaking uit Skopje en zolang nog geen van beide landen genoemd werden, steeg de spanning tot aan de 8 punten toen Israël genoemd werd en alvast vooruit liep naar 174 punten. Het VK kreeg de 10, waarmee het net 167 punten had en de 12 punten gingen uiteindelijk naar Kroatië, en niet naar Malta, waardoor Chiara slechts de derde plaats toebedeeld kreeg. Op de 50e verjaardag van de staat Israël had Dana International voor de derde overwinning gezorgd. Overigens had Edsilia Rombley voor het beste resultaat gezorgd voor Nederland sinds 1975: de vierde plaats met 150 punten.

Andere deelnemers die opvielen waren Guildo Horn uit Duitsland en de groep Edea uit Finland. Die laatste wilde de gebruikelijke Finse handicap (de taal) omzeilen door het lied in een soort hymne om te vormen en zo min mogelijk woorden te gebruiken (naar Noors voorbeeld: 1995 Secret Garden). Die strategie mislukte en Edea belandde op de 15e plaats. Guildo Horn gaf een doldwaze voorstelling op het podium waarin hij zelfs in de podiumstellages klom. Met flair en een knipoog belandde Duitsland op de 7e plaats. Overigens moest er na het festival een correctie plaatsvinden voor de Spaanse stemmen. Hierbij zou per ongeluk Duitsland zijn overgeslagen als de uiteindelijke Spaanse favoriet. Guildo kreeg alsnog de 12 punten uit Madrid waardoor iedereen een plaatsje naar beneden opschoof in de Spaanse rangorde.

Oude bekenden
Danijela zong 3 jaar geleden nog in de groep Magazin.

In Kroatië deden Novi Fosili en Zorica Kondza mee, Kondza won de nationale finale in 1985 maar het land trok zich uiteindelijk terug van het festival. In Griekenland strandden Robert Williams (ESF '77) en Mariana Efstratiou (ESF '89, '96) in de halve finale, Hara Constantinou die vorig jaar nog voor Cyprus op het podium stond werd laatste in de finale. In Duitsland was de groep Wind er opnieuw bij, al was de bezetting helemaal anders dan in de jaren 80. Miriam Christine stond 2 jaar geleden voor Malta op het podium, Georgina in '91 en als backing in '96 bij Miriam Christine. In Slovenië waagden Darja Svajger (ESF '95) en Regina (ESF '96) opnieuw hun kans. Monica Anghel werd 2de in Roemenië, 2 jaar geleden won ze de selectie maar raakte toen niet door de Europese voorselectie. In Cyprus deden Alex Panayi (ESF '95) en Kyriakos Zymboulakis (ESF '93) mee. Nanne Grönvall werd 4de in Zweden, 2 jaar geleden stond ze nog op het songfestival met de groep One More Time. In Finland werd Kaja Karkinen (ESF '91) 7de. Voor 4-voudig deelneemster Elisabeth Andreassen was gee 5de deelname weggelegd, ze werd 2de in Noorwegen. In Estland waren Ivo Linna (ESF '96) en Janika Sillamaa van de partij, Sillamaa won in '93 maar raakte niet door de Oost-Europese voorselectie. Şebnem Paker zong de vorige 2 jaar voor Turkije en haalde vorig jaar zelfs een 3de plaats, nu werd ze 4de.

Debuterende landen
Macedonië Na 4 jaar lang geen nieuwe debuterende landen meer gehad te hebben zit er in 1998 weer eens ééntje bij: Macedonië, ze komt als debutant binnen op de 19e plaats.

Terugkerende landen
België
Finland
Slowakije
Israël

Verplicht terugtrekkende landen
Rusland
Nederland
IJsland
Denemarken
Oostenrijk
Bosnië-Herzegovina

Terugtrekkende landen
Italië Italië trekt zich als deelnemer van het eerste uur terug, daar zij het Eurovisiesongfestival niet meer leuk vindt. Tot op de dag van vandaag heeft Italië ook niet meer aan het festival deelgenomen.

1997 Zaterdag, 3 Mei / Dublin, Ierland / Point Theatre / 25 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival van 1997 werd georganiseerd door Ierland, en uitgezonden vanuit Dublin op 3 mei van dat jaar. Voor de derde keer in vier jaar in 'The Point Theatre' in Dublin en voor de vierde keer in vijf jaar in Ierland: het leek alsof 1996 slechts een pauze was. De Ieren wilden dit jaar iets geheel anders dan het sobere en duistere decor van 1995 en kozen voor een futuristisch aandoend geheel. Ook de presentatie moest een nieuw en jong gezicht krijgen, en die lag dit jaar in handen van Boyzone-bandlid Ronan Keating en Carrie Crowley.

In de aanloop naar grote veranderingen voor het festival in de jaren erna, zoals verplichte televoting, en vrijheid van taal, begon dit jaar in vijf landen het experiment met televoting, waaronder Duitsland, Zwitserland en Zweden. Het effect van deze televoting komt terug in de puntentelling. Het laatste nummer Minn Hinsti Dans van Paul Oscar uit IJsland - een eigentijds dance-nummer - had een act waarbij waarschijnlijk in menig huiskamer de wenkbrauwen enigszins gefronsd werden. De jury's vonden het niets, maar enkele televotende landen gaven het lied degelijke scores: televoting bewees de kracht van de massa. Waar de televoters en de jury's het wel unaniem over eens waren, was de overwinning van Katrina and the Waves voor het Verenigd Koninkrijk met Love Shine A Light.

Na de vierde stemronde nam het VK de leiding over en liet die nooit meer los. Met een overweldigend puntentotaal van 227 punten restte de overige deelnemers slechts een strijd om plaatsen in de topvijf. De grootste verrassing in het klassement was de derde plaats voor Turkije met het moderne en etnische nummer Dinle van Sebnem Paker - tot dan toe bungelde Turkije steevast in de onderste regionen van het klassement.

1997 zal ook worden herinnerd door het - tot nu toe - laatste optreden van Italië. Na een afwezigheid van drie jaar, kwamen de Italianen terug met Jalisse en hun lied Fiumi di Parole. Zij bereikten de vierde plaats.

De Noorse kandidaat Tor Endresen slaagde er pas bij zijn 8ste poging in om Noorwegen te vertegenwoordigen en eindigde roemloos laatste met 0 punten.

Voor Nederland doet dit jaar Mrs. Einstein mee. De Dames krijgen slechts vijf punten voor het liedje "Niemand heeft nog Tijd" van Ed Hooijmans.

Oude bekenden
Şebnem Paker nam voor het 2de opeenvolgende jaar deel voor Turkije, ook de Estse deelneemster Maarja-Liis Ilus was er vorig jaar al bij. Alma was er in '94 bij.

Darja Svajger die 2 jaar geleden 7de werd moest nu tevreden zijn met een 2de plaats in de preselectie. De Duitser Leon won vorig jaar de Duitse preselectie maar strandde in de Europese voorselectie. Georgina, Mary Spiteri en Renato die de vorige jaren ook herhaaldelijk deelnamen aan de Maltese selectie moesten ook dit jaar in het zand bijten. Martin Loft won vorig jaar de Deense preselectie, maar slaagde er niet in zich te plaatsen voor het songfestival. In Kroatië traden 3 deelnemers aan die al een top-10 plaats behaalden op het songfestival, maar konden nu toch niet winnen; Novi Fosili, Maja Blagdan en Magazin.

Terugkerende landen
Hongarije
Duitsland
Denemarken
Rusland
Italië

Verplicht terugtrekkende landen
Finland
België
Slowakije

Terugtrekkende landen
Israël
Macedonië
Roemenië
Deze drie landen waren niet geselecteerd in 1996 en kwamen nu ook niet opdagen, Israël wegens nationale feestdag, bij de andere 2 landen is de reden onbekend. In 1998 waren ze er echter alle drie weer bij.

1996 Zaterdag, 18 Mei / Oslo, Noorwegen / 23 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival van 1996 werd georganiseerd door Noorwegen, en uitgezonden vanuit Oslo op 18 mei van dat jaar. De locatie was de Oslo Spektrum Hal en presentatie lag in handen van voormalig A-HA zanger Morten Harket en journaliste Ingvild Bryn. Deelname aan dit songfestival zou heel anders gaan dan in andere jaren. Het enige land dat verzekerd was van deelname was het gastland Noorwegen. De overige 22 landen werden gekozen door een jury door middel van een voorselectie. De jury zou alle liedjes op de band beluisterden en zodoende bepalen welke landen naar de 'echte' finale mochten gaan. Denemarken, Duitsland, Rusland, Hongarije, Macedonië, Israël en Roemenië kwamen niet door deze voorselectie en mochten dus niet meedoen. Zodoende kon het zijn dat een land als Duitsland weliswaar een eigen nationaal songfestival had gehouden, maar dat de winnaar Leon met zijn liedje Planet of Blue, niet mee kon doen in Oslo.

Na drie jaren van Ierse producties kon eindelijk eens een ander land het Eurovisie Songfestival weer organiseren. De Noorse omroep bedacht dan ook enkele nieuwe elementen voor tijdens de uitzending. Zo werden elk van de zogenaamde 'postcards' (de korte filmpjes die de verschillende optredens voorafgaan) afgesloten met een persoonlijke gelukwens van een prominent (meestal) politicus van het optredende land aan de deelnemende artiest. Zo zagen we onder andere de Ierse en Turkse premiers. Voor Nederland moedigde staatssecretaris voor Cultuur en Media Aad Nuis het duo Maxine & Franklin Brown aan.

Een ander nieuw element was dat voor het eerst in de geschiedenis van het Eurovisie Songfestival gebruikgemaakt werd van een virtueel scorebord, in tegenstelling tot de tot dan toe gebruikte grafische scoreborden. Overigens zou een dergelijk gebruik van 'virtual reality' voor het scorebord in de jaren daarna niet meer voorkomen.

De meest genoemde act in de aanloop naar het songfestival was de Britse inzending: de Australische Gina G zou met haar up-tempo 'Ooh .. Aah .. Just A Little Bit' Europa moeten veroveren, ondanks het 'vervloekte' startnummer 2 (nog nooit heeft een nummer vanaf de tweede positie gewonnen). Haar liedje haalde in de week van het songfestival de toppositie in de Britse hitlijsten. De andere grote favoriet was de Zweedse formatie One More Time met het folk-achtige nummer 'Den Vilda'. Ook de van origine Zweedse Elisabeth Andreassen die voor Noorwegen het nummer 'I Evighet' vertolkte gold als een belangrijke kanshebber.

In de eerste helft van de puntentelling verliep de verdeling van de maximumscore van 12 punten erg chaotisch, aangezien in de eerste acht stemrondes telkens een ander land de maximumscore kreeg. Tot dan toe leek het even alsof het tussen twee passievolle Mediterrane nummers zou gaan, namelijk de Kroatische en de Cypriotische bijdragen. Echter, toen Zwitserland in de negende stemronde Ierland voor de tweede keer 12 punten gaf, nam Ierland de leiding weer over. Vanaf dat moment zou het niet meer te stoppen zijn en zou het nog eens vijf keer de maximumscore krijgen voor een totaalscore van 162 punten. Het gastland Noorwegen zou nog net voor aartsrivaal Zweden als tweede eindigen met 114 punten tegen 100. Een verrassing voor velen was Estland, dat pas voor de tweede keer meedeed. In de tweede helft van de puntentelling kwam het sterk terug en eindigde als vijfde. Na het mislukte debuut in 1994, volgde in 1996 eervol herstel.

Tijdens die puntentelling ging er iets mis. De Spaanse vertegenwoordigster zei 'Holland, six points', maar Ingvild Bryn verstond 'Poland'. Deze fout is later ontdekt en ook officieel aangepast door de EBU. Dit had weldegelijk gevolgen voor de einduitslag betreffende Nederland: in plaats van achtste plaats, had Nederland de zevende plaats behaald. Gina G zou zelfs door Nederland naar de achtste plaats geschoven worden, wat nog steeds een teleurstellend resultaat is geweest voor het liedje dat vooraf als favoriet gold.

Oude bekenden
Voor Griekenland stond Mariana Efstratiou voor de 2de keer op het podium. Voor de Noorse Elisabeth Andreassen was het al de 4de deelname, 2 jaar geleden werd ze nog 6de, in '85 won ze en in '82 was ze 8ste voor Zweden.

Anastazio (ESF '90) nam opnieuw deel in Cyprus, maar werd slechts 6de. In Malta was Renato (ESF '75) opnieuw van de partij, net als Georgina die wel als backing vocal naar het songfestival mocht. Novi Fosili en Srebrna Krila die in de jaren 80 hoge ogen gooiden voor Joegoslavië konden niet winnen in Kroatië, ook aanwezig was Naim Ajra van de groep Put. Jahn Teigen werd 4de in de Noorse finale. Marionn Fossett van de groep Sheeba eindigde laatste in Ierland. Kirka (ESF '84) werd 3de in Finland. In Zweden waren Lotta Engberg (ESF '87) en Frank Ådahl van Edin-Ådahl (ESF '90) op het appel. Dida Dragan won in '93 de Roemeense selectie maar strandde in de Oost-Europese voorselectie, dit jaar werd hij 2de, de winnaar Monica Anghel raakte dit jaar ook niet door de nu Europese voorselectie.

Europese voorselectie
29 landen strijdden voor 22 tickets, 30 juries gaven punten (Ook het reeds geplaatste Noorwegen). Er was geen TV-uitzending, alles gebeurde achter gesloten deuren en de 8 juryleden moesten elk lied op z'n minst 3 keer luisteren gespreid over 2 dagen.

Finland en Hongarije eindigden ex-aequo maar Finland kreeg een hogere topscore en mocht daarom op het nippertje naar het songfestival om daar laatste te eindigen.

1995 Zaterdag, 13 Mei / Dublin, Ierland / Point Theatre / 23 deelnemende landen

Het Eurovisiesongfestival van 1995 werd georganiseerd door Ierland, en uitgezonden vanuit de Point Theatre in Dublin op 13 mei van dat jaar. De presentatrice Mary Kennedy prees - met een knipoog en een glimlach - het thuisland dat Ierland voor een nieuw Eurovisierecord had gezorgd: nooit eerder zond hetzelfde land het festival uit in drie opeenvolgende jaren. Aangezien dat jaar het festival voor de 40e maal werd uitgezonden, begon de uitzending met een korte terugblik op de voorgaande jaren vanaf het begin van het festival met alle winnaars en memorabele momenten nog eens op een rijtje.

Dit jaar deden er weer 23 landen mee aan het festival, in vergelijking met 25 in 1994 en 1993. Na de grote uitbreiding van de songfestivalfamilie in 1994 met Oost-Europese landen, deden dit jaar slechts drie 'nieuwe' landen mee: Polen, Hongarije en Rusland (afgezien van de ex-Joegoslavische republieken). Door het slechte resultaat van Willeke Alberti in 1994, mocht Nederland niet meedoen dit jaar.

Eén van de grote kanshebbers voor de titel die vooraf getipt werden, was Zweden met een pop-ballad. Andere landen die volgens de bookmakers een kans zouden maken, waren Denemarken, Slovenië en Noorwegen. Opvallende bijdragen kwamen onder andere van Polen, die het jaar ervoor aan de overwinning kon ruiken, maar dat dit jaar voor een heel apart, bijna experimenteel, nummer koos. Noorwegen pakte het helemaal anders aan: de Noren hadden een ingetogen en bijna instrumentaal nummer ingezonden dat nog geen 30 woorden bevatte, en min of meer gedragen werd door een lange vioolsolo. Het Verenigd Koninkrijk probeerde het songfestival te moderniseren en probeerden dat te bewerkstelligen met een rap-nummer.

Al na twee stemrondes was het duidelijk: Noorwegen en Zweden stonden op een gedeelde eerste plaats, waarmee de toon gezet werd. Ook Denemarken kreeg in het begin genoeg punten, zodat het erop leek dat het dit jaar een Scandinavisch onderonsje zou worden. Toch bleef Noorwegen constant punten scoren, terwijl met name in het middengedeelte Zweden en Denemarken achter begonnen te raken, terwijl Spanje oprukte. Met nog enkele stemrondes te gaan, kon Noorwegen niet meer ingehaald worden en werd het de winnaar met 148 punten boven de temperantmentvolle Spaanse ballade van Annabel Conde met 119 punten. De favoriet Zweden, dat nog zo goed begon, eindigde met 100 op de derde plaats.

Paul de Leeuw verzorgde het commentaar en zorgde ook voor enige commotie tijdens de uitzending. Toen de Israëlische inzending op het toneel verscheen, begon Paul de Leeuw aan een verbale tirade gericht op Israël. Op een gegeven moment bedreigde hij zelfs de Israëlische artiesten om vervolgens een paar minuten niets van zich te laten horen, alsof hij werkelijk iets van plan was. Veel kijkers waren verontwaardigd en er stroomden telefoontjes binnen bij de NOS, van zowel mensen die dachten dat Paul de Leeuw werkelijk iets zou doen, als van mensen die hun verontwaardiging uitten.

Oude bekenden
Rolf Løvland van de Noorse groep Secret Garden had ook al de eerste overwinning van Noorwegen gecomponeerd. Arzu Ece stond in '89 op het songfestival als lid van de groep Pan.

Srebrna Krila vertegenwoordigde Joegoslavië in '88, nu probeerden ze het in Kroatië. De Zweedse groep Arvingarna (ESF '93) kon nu niet bij de top 5 eindigen in Melodifestivalen, Simon Ådahl van Edin-Ådahl (ESF '90) werd net 5de. In Slovenië werd Oto Pestner 2de, in '75 zong hij in de groep Pepel In Kri. Lea Lupatin van Chocolate Mesta Mentik was alweer op het appel in Israël evenals Yulia van de groep Lakahat Shiru. Georgina en Mary Spiteri namen opnieuw deel in Malta.

Terugkerende landen
België
Israël
Denemarken
Slovenië
Turkije

Verplicht terugtrekkende landen
Litouwen
Estland
Nederland
Finland
Roemenië
Slowakije
Zwitserland

Terugtrekkende landen
Macedonië wilde in 1995 proberen met Karolina Gočeva,maar trok zijn inzending terug.