2006 Zaterdag, 20 Mei / OAKA Olympia Hall, Athene, Griekenland / 24 deelnemende landen






Het Eurovisiesongfestival 2006 werd in Athene, Griekenland gehouden met op 18 mei 2006 de halve finale en op 20 mei de finale. De presentatie was in handen van de zanger Sakis Rouvas (bekend van Shake it, de Griekse inzending van 2004) en de Grieks-Amerikaanse presentatrice Maria Menounos. Het evenement vond plaats in de Olympic Indoor Hall in de noordelijke voorstad Marousi.

Winnaar van het festival is de Finse groep Lordi met het lied Hard Rock Hallelujah met een score van 292 punten. Het is de eerste overwinning van het land in de veertig jaar dat het meedoet.

Rechtstreeks geplaatst
Het was het 51e festival. België en Nederland startten niet direct in de finale, maar in de halve finale vanwege de matige prestatie in 2005. Beide landen vielen hier af. Het Nederlandse Treble eindigt 20e met 22 punten. Enkel de tien eerste van de halve finale mochten door. België werd 12de met 69 punten. In principe hebben 14 landen zich rechtstreeks voor de finale geplaatst. Dit betreft Duitsland, Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk als de vier grote Eurovisielanden die het meest financieel bijdragen aan het Eurovisiesongfestival en Denemarken, Griekenland, Israël, Kroatië, Letland, Malta, Moldavië, Noorwegen, Roemenië en Zwitserland als 10 van de 11 landen met de hoogste score in het voorafgaande jaar. Het 14e land was oorspronkelijk Servië en Montenegro (in 2005 geëindigd op de zevende plaats), maar dit land trok zich op 14 maart terug. Op 18 maart maakte de omroep bekend dat op 19 maart een nieuwe Evropesma georganiseerd zou worden maar die kwam er uiteindelijk toch niet omdat de Montenegrijnen hiervan af zagen. De winnaar zou bepaald worden door enkel televoting en aangezien de Servische bevolking het tienvoudige is van de Montenegrijnse wisten deze dat het een verloren zaak was. In plaats van Servië en Montenegro is Kroatië (nr. 11 in 2005) nu rechtstreeks geplaatst voor de finale

Voor Nederland kwam de groep Treble met het liedje Amambanda uit die in het Nationaal Songfestival 2006 met 72% van de stemmen werd gekozen en de groep Behave op een tweede plaats liet en daarachter nog idol Maud Mulder liet staan met slechts 13% van de stemmen. België werd vertegenwoordigd door Kate Ryan die met Je t'adore de wedstrijd Eurosong won. Hoewel de titel Frans is, betreft het een inzending van de Vlaamse VRT, die op de titel na, geheel in het Engels wordt gezongen.

Oude bekenden
Net als in 2005 waren er een aantal deelnemers die eerder deelnamen aan het songfestival.

Ich Troje vertegenwoordigde Polen al in 2003 en werd toen 7de.
Carola (Zweden) werd 3de in 1983 en won in 1991.
Eddie Butler werd 5de voor Israël in 1999 als lid van de groep Eden.
Fabrizio Faniello zong Malta naar een 9de plaats in 2001. Eén van zijn backing vocals is Alex Panayi die in 1995 en 2000 voor Cyprus aantrad, in 1989 en 1991 als backing zong en vorig jaar ook als backing optrad voor Griekenland. Malta heeft wel vaker de gewoonte om backing vocals te zoeken bij de winnaar van het jaar voordien, zoals dit bijvoorbeeld gebeurde in 2000 en 2001.
Anna Vissi werd 13de in 1980 voor Griekenland en 5de in 1982 voor Cyprus.
Viktoras Diawara van de groep LT United speelde in 2001 in de groep Skamp die tot nog toe het beste Litouwse resultaat heeft behaald, met een 13e plaats.
Maar er hadden er nog meer kunnen zijn, in IJsland dong Birgitta Haukdal in de nationale voorselectie mee; in Albanië Anjeza Shahini; in België Vanessa Chinitor en Barbara Dex; in Zweden Kikki Danielsson, Jessica Andersson en Magnus Bäcklund (vroeger samen in Fame); in Estland Ines; in Noorwegen Geir Rönning, Tor Endresen en Hanne Haugsand (Charmed); in Duitsland Vicky Leandros (ooit winnares voor Luxemburg) in Kroatië Danijela en Claudia Beni en in Cyprus Marios Tofi deelnemer JESC 04 .

Aantal deelnemers
In vergelijking met vorig jaar deden er drie landen minder mee. Er kwam één kandidaat bij. In totaal participeerden er dus 37 landen. (Servië & Montenegro wordt op dit moment niet meegeteld vanwege "diskwalificatie".)

Nederland had het allereerste liedje op het Eurovisiesongfestival 1956 óóit. Momenteel staat de teller ver over de 1000 liedjes qua deelname.
Het 1000e liedje volgde bij het Eurovisiesongfestival 2006 in de halve finale door Ierland.

Finale
In de finale werden de landen van de "grote 4", ofwel de grote sponsors, en de 10 hoogst eindigende landen rechtstreeks in de finale van het Eurovisiesongfestival 2007 gekwalificeerd. Eerst werd er gezegd dat enkel de 6 best geklasseerde landen naar de finale mochten, maar daar is men op de valreep van afgestapt.

De punten vanuit Nederland
Paul de Leeuw gaf vanuit de Mooi weer De Leeuw-studio in Weesp de punten door die het Nederlandse publiek had gestemd. Hij las in tegenstelling tot andere landen ook de eerste 7 punten in sneltreinvaart en maakte van de puntentelling een onemanshow waarbij hij de presentatoren begroette met "Kali sperma" in plaats van "Kali spera" (Goedenavond) en presentator Sakis Rouvas "Sjakki / Tsjakikki / Tsjikakki" noemde. Ook uitspraken als "You two look like Will & Grace" of "He, Sjakki, do you want my mobile number now, or after the twelve points?" en "I like your blouse!" plus een totale verkeerde uitspraak van Bosnië en Herzegovina (Hoshegovina) waren aan de orde. De referentie naar Will & Grace (samen met Maria Menounos) zorgde voor veel gemengde ophef op buitenlandse zenders. De commentator op de BBC, Terry Wogan noemde De Leeuw een volslagen idioot, terwijl Eládio Clímaco op de Portugese omroepen in een deuk lag om de homo-grappen en het allemaal als een geintje beschouwde. Later werd bekend dat sommige zenders De Leeuw zelfs eerder wilden afkappen, maar dit kon pas na de uitspraak van de scores en was dus onmogelijk aangezien hij de punten nog niet allemaal had gegeven.

Debuterende landen
Armenië: Armenië maakte in 2006 zijn opwachting op het festival

Terugtrekkende landen
Georgië: Georgië werd aanvankelijk ook verwacht als debuterend land naast Armenië, maar dit land was er om financiële redenen dit jaar nog niet bij.
Hongarije: Ook Hongarije verscheen na een eenmalige terugkeer in 2005 niet opnieuw op het Eurovisie-podium (zie ook: Hongarije en het Eurovisiesongfestival. Financiën zouden hierbij ook een rol spelen, ook al werd dit niet officieel bevestigd door de Hongaarse omroep.
Libanon: In 2005 deed Libanon officieel gezien wel mee aan het Eurovisiesongfestival, maar omdat het zich niet aan de regels hield werd het gediskwalificeerd. Dit jaar deed het dus niet mee. Het ziet er overigens niet naar uit dat Libanon de aankomende jaren wel zal gaan meedoen.
Oostenrijk: Oostenrijk deed niet mee aan het 51e songfestival in Athene. De gang van zaken tijdens het vijftigste songfestival vond Oostenrijk dermate vervelend dat het dit jaar niet wilde deelnemen. Mogelijk doet Nederland dat ook als het aankomend jaar weer niet hoog genoeg eindigt.
Servië en Montenegro: Op 14 maart 2006 heeft Servië en Montenegro zich teruggetrokken omdat de Servische omroep RTS en de Montenegrijnse omroep RTCG er onderling niet uit konden komen welke artiest met welk lied moest worden afgevaardigd naar Athene. Op 11 maart vond in Belgrado de nationale finale plaats. Doordat de Montenegrijnse juryleden geen punten toekenden aan de Servische favoriet Flamingosi met het lied Ludi letnji ples (tevens de winnaar van de televoting), haalde de Montenegrijnse groep No Name (die Servië en Montenegro eerder vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival 2005) met Moja ljubavi het hoogste aantal punten. De Serviërs weigerden vervolgens No Name als winnaar te erkennen. Omdat in 2005 exact hetzelfde scenario voorgevallen was pikten de Serviërs het geen 2de keer, de Servische omroep stelde een nieuwe nationale finale voor, maar dat wilden de Montenegrijnen niet. Uiteindelijk werd maar afgezien van deelname, dat kan zware gevolgen hebben zoals bv. 3 jaar uitsluiting. In Servië en Montenegro maakte deze deelname meer indruk dan het overlijden van Slobodan Milosevic, eveneens op 11 maart 2006. Een dag na de Eurovisiesongfestivalfinale koos een meerderheid van de inwoners van Montenegro door middel van een referendum voor onafhankelijkheid van Servië.
Tsjechië: Er werd verwacht dat Tsjechië in 2006 aan het festival zou gaan deelnemen, maar het land meldde zich niet aan bij de European Broadcasting Union (Kortweg EBU). Officieel omdat het land het niet zag zitten de finale te moeten uitzenden terwijl het niet zeker was of ze de halve finale wel zouden doorkomen en dus aan de finale zouden deel nemen.
De overige landen die volledig in Europa liggen en niet deelnamen, waren Italië, Slowakije, Luxemburg, Liechtenstein, San Marino en Vaticaanstad. Alle overige volledig Europese onafhankelijke landen namen wel deel.

Puntentelling
Alle landen hadden voor zowel de halve finale als de finale de mogelijkheid om te kunnen stemmen. In alle landen waar dat technisch haalbaar is, werd een televoting georganiseeerd. Andere landen maakten gebruik van een jury, bestaande uit 16 leden. Het land met het meeste aantal stemmen in een land krijgt 12 punten, nummer twee 10, en dan 8, 7, 6 tot en met 1 punt voor de nummer 10. De bekendmaking van de punten verliep in 2006 anders dan de voorgaande jaren. Enkel de 8, 10 en 12 worden door de puntenaakondigers in elk land voorgelezen. De lagere punten verschijnen zonder toelichting op het scherm. Dit is mogelijk omdat de televotings in verschillende landen centraal gecoördineerd wordt door het Duitse bedrijf Digame. Deze inkorting was volgens de EBU nodig omdat ze vond dat de puntentelling veel te lang duurde de voorgaande jaren.
Servië en Montenegro: Hoewel Servië en Montenegro geen inzending stuurden, mochten zij nog wel meedoen aan de stemming.

Polls & voorspellingen
De commercie hapt graag in op de populariteit van zo'n groot internationaal festival. Niet alleen werden er prijzen in de vorm van reizen of iPods gewonnen door het aanwijzen van de juiste winnaar, maar ook werd er grondig om gewed. In de polls scoorden vooral Roemenië, Griekenland, Zweden en België heel goed. Dat laatstgenoemde niet door ging naar de finale kwam dan ook als een verrassing.

Vrijwel geen enkele poll voorspelde dat Nederland de finale zou gaan halen.

Over het algemeen blijkt echter dat deze polls maar af en toe de juiste winnaars aanwijzen. In bijvoorbeeld 2000 en 2001 stonden de uiteindelijke winnaars zelfs vrijwel onderaan in de meeste polls.